everything seems to be screaming of him.

parang lahat nalang ng kwento sa peyups, yun ang pangalan.
the resto.. of all names, why does it have to be "it"
sa tv
sa radyo..
the guy sa mall..
the guy sa tabi ko..
nkatalikod.
side-view.

shit, tama na ola.
pwede ba.

pakitingin nga ulit..
Koi, ba tlga yung name ng restaurant na yun?

argh..
hallucinations ba to..

***

"imposible na par.." (ava on the left receiver)
"imposible na ola.." (jayson on the right receiver)

sabay pa kayong nagsalita sa telepono..
left and right, pareho ang sinabi nyo.
bka meron pang gustong sumigaw jan..

imposible na ba tlga?
bka naman kse may paraan pa..
paano magging imposible ang minsan nang naging posible..
oo na.. oo na..
pasaway na..
alam ko, pasaway ako..
pero ang hirap lang tlga.

suot ko ung necklace.. partner nung bracelet na binigay ko sa kanya.
alam ko.. alam ko..
im still holding on sa kung ano man ang natitira.
ang hirap tanggapin, at ang sakit-sakit
nung nalaman ko na sinabi nya kay ava
na wla na..
hindi na daw namin maayos to.

bakit...
... .... ....
.....
.. .
bakit hindi na.....

and you said i was the best..
pero bakit ang hirap hirap paniwalaan..

***

"if he really loves you he won't let you go.."
ouch, ang sakit nun ah.

hanggang ngayon hindi pa rin malinaw sa akin ang dahilan
hanggang ngayon, oo inaamin ko..
gago pa rin akong umaasa.
iniisip.
nagbabakasakali.
baka lang.
bumalik sya.

alam ko isang araw, matututunan ko ring tanggapin ang lahat.
islow nga pla ako..
dahan-dahan lang.
ganun tlga..
hindi ko kaya ng biglaan.

[.] [.]
c
---