Thursday, February 10, 2005

i don't know why the hell i cannot, and i tell you, i CAN NOT horde even a sigle 'piso' in my pocket. it's like a curse bestowed to me since i set foot on college. i always always always have the urge to buy something.. anything. i'm starting to think, that i do need help.

i'm goin mental here.
random musings.
rantings of what sorts?
lahat ng mga kagagahan ko.

i'm supposed to be in control.
of everything.
i should be.
haha, well yeah right..
ako na yata ang pinaka disorganized na taong kakilala ko.

hindi ko alam kung anong nararamdamn ko.
kung feel ko..
bahala na kung san mpunta.

eto na nmn si bahala na.
fuckinsiyet tlga.
ayokong magmura.
----
hindi nmn ako ganon kasama..
desente pa rin nman ako.
pero mali yung ginawa mo..
alam ko.. siguro nga..
ano bang problema..
... ..
..(sigh)..
... ... ...
...... .. ...
ano ba, bat ayaw mong magsalita
wla akong masabi.. hindi ko alam, hindi ko alam
bakit.. sabihin mo.
hindi ko alam.
marami pero hindi ko alam.
(ang labo tlga)
parang gusto ko dpat alam nya na, dpat randam nya na.. dahil pagod nako.. pagod nako magpaliwanag.
pero hindi na man sya nagbabasa ng utak. hindi lahat ng bagay alam nya..
alam ko.. alam ko..
ntatakot lang ako.. na baka.. mali na namn ang masabi ko..
nasabi mo na sa kanya yun, at nsabi nya na rin na mas magugustuhan nya kung magiging open ka sa kanya.
sinabi nya nga.. at gusto ko namang gawin yon.
pero pagdating na sa puntong magsasalita na ako.. hindi ko na alam.
nawawala na lahat ng mga gusto kong sabihin
parang gusto ko nalang sana.. sana maramdaman nya yung nararamdaman ko

ang labo, ang labo.. alam ko

may nkakaintindi ba?
the first person that i expect would do..
hindi yata.
dahil ang labo, ang labo ko.. alam ko.

hindi mo alam kung gaano kahirap
ang makipagkumpitensiya sa taong pinkamamahal mo
ang tumingin sa nka-post ninyong picture sa bawat araw na nraramdamn kong pangalawa lang ako a kanya.
ang pigilin na huwag maapektuhan kapag na-mimiss mo sya
ang pigilin ang sarili na mag-isip na mas mahal mo parin siya kesa sa akin.
ang masaktan for letting down your parents
for letting you down.

hindi mo alam kung gaano kahirap maging selfish
habang nagmamahal.
dahil oo, pagdating sayo selfish ako.
akin ka lang..
pero dka akin.

mahal mo ba tlga ako.
o masarap lang magmahal.
kung papiliin ka kya ng taong mkakasama mo ngayon
ako pa rin kya ang piliin mo.

kung kasama kta.. iisipin ko lang to.
hindi ko kayang sabihin sa harap mo.
dahil takot ako..
takot akong marinig ang sagot.
takot akong magalit ka..
takot akong mramdaman na mali na nman ako..
takot akong sa pagbanggit ko ng mga nararamdaman ko, lalo kang mawala.

hirap nako..
hirap nako..
alam ko hirap ka na rin
pero pls.. wag kang bibitaw
hndi ako bibitaw
dahil mahal kta.


****
mga kabaliwan
sira sa utak
naguhong pangarap na siguro ang kagustuhan kong maging effective na psychologist.

No comments: